Geluk

Ondanks alle narigheid voelt Virry zich nog steeds een gelukskind. Dat is bijzonder. Want de nu 89-jarige dame zat als tiener in Kamp Westerbork. In 1943 komt het gezin bestaande uit vader, moeder en de 10-jarige Virry in het kamp terecht. Daar stelt je leven, in de ogen van de bewaking, helemaal niks voor. De grens tussen leven en overleven is flinterdun. Virry vertelt dat ze onder bewaking in het korenveld op haar blote knieën aren raapt. Omdat de bewaking zich verveelt, schieten zij met hun geweer op de bovengrondse telefoonleidingen. Het interesseert hen totaal niet dat een verdwaalde kogel een van de kinderen in het korenveld zou kunnen raken.

Virry is een typische overlever. Ze kan van niets, iets maken en ze denkt altijd in oplossingen. Dit talent komt haar in het kamp goed van pas. Ze maakt bijvoorbeeld een karretje voor haar zwangere moeder. Hierdoor kan zij wat makkelijker in de blubber tussen de barakken spullen vervoeren. Maar naast veerkracht speelt geluk ook een belangrijke rol in het kamp. Dat wordt op een vreemde manier duidelijk als moeder, babybroertje Eric en Virry op 13 september 1944 op transport worden gesteld naar Concentratiekamp Bergen-Belsen. In afwachting van vertrek zitten ze in afwachting van wat gaat komen in de trein. Tot ieders verbazing worden ze een half uur voor vertrek uit de trein gehaald en terug het kamp in gestuurd. Onder dit geluk schuilt een wrede werkelijkheid. De kampcommandant vindt het namelijk een beter idee als het hele gezin tegelijk wordt afgevoerd. Vader is op dat moment in opdracht van Aus der Fünten en de Joodsche Raad in Amsterdam te werk gesteld.  Daarom wordt het transport van moeder, Eric en Virry uitgesteld. Later blijkt dat dit het laatste transport uit Kamp Westerbork is geweest. Vervolgens duurt het nog zeven maanden voordat de Canadezen het kamp bevrijden.

Gedurende haar hele leven probeert Virry iets voor andere mensen te betekenen. Ze zet zich met name in voor kinderen. Die hebben volgens haar recht op een goede begeleiding naar het volwassen leven. Virry werkt jaren als gezinstherapeut en ondertussen geeft ze al 20 jaar les op scholen vanuit het Landelijk Steunpunt Gastsprekers (https://steunpuntgastsprekers.nl/). Met die lessen wil ze kinderen prikkelen om na te denken en creatief te zijn. Ze hoopt dat ze leren om verantwoording te nemen voor wat ze doen. Door haar rol als gastspreker laat Virry zien dat het moeite kost om een probleem op te lossen en dat geluk je daar soms een handje bij kan helpen.