Oud en jong in gesprek

Na het eerste gesprek zijn de studenten van de opleiding Sociale Studies vooral aangenaam verrast. Ze hadden niet verwacht dat mevrouw (bijna 80 jaar) vroeger in het buitenland heeft gewerkt. Of dat meneer (85 jaar) zo boeiend kan vertellen over de tweede wereld oorlog. De beeldvorming van deze studenten over ouderen is al na 1 ontmoeting bijgesteld. Dat is precies waar deze bijeenkomsten voor zijn bedoeld: elkaar beter leren kennen en verbinding maken.

Ook na afloop van het tweede gesprek kijken de studenten met een goed gevoel hier op terug. Ze vonden het bijzonder, hebben geleerd om meer te genieten van het leven en begrijpen waarom een leven soms ineens heel anders kan verlopen dan gepland. Een paar studenten vraagt zich af waarom hun gesprekspartner op leeftijd heel veel te vertellen heeft, maar geen antwoord geeft op hun vragen. Op deze goede vraag is niet meteen een duidelijk antwoord gevonden. Toch raken ze niet ontmoedigd. Het daagt ze zelfs uit om daar volgende keer extra op te letten.

Meneer is vol lof over de eerste jaars studenten waarmee hij voor de tweede keer rond de tafel zit. Want ze luisteren goed en zijn echt betrokken. Ik vraag waarom hij mee doet met deze gesprekken. Het antwoord laat niet lang op zich wachten. ‘Je hoopt toch dat ze er in hun latere leven iets aan hebben, van wat ik te vertellen heb’. En dan gaat de aandacht naar de grote kalender die al klaar ligt op de tafel. Want hoe laat kunnen de studenten volgende week met hem afspreken? De studenten hebben hun mobiel al in de hand om iets te plannen.