Luisteren

De afgelopen jaren voerde ik gesprekken met ouderen die (bijna) de laatste zijn van een gedeeld verleden. Van ieder gesprek is een verslag gemaakt. Die verslagen heb ik weer gelezen. Hierin viel mij op dat al deze ouderen het ontzettend belangrijk vinden dat er iemand naar hen luistert. Of beter gezegd: oprecht luistert. Met volle aandacht. Met gemeende interesse. Dat is gemakkelijker gezegd, dan gedaan. Afleiding sluipt soms als een roofdier om mij heen. En voor ik het goed en wel in de gaten heb, is mijn aandacht met heel iets anders bezig.

Systeemtherapeut Steven Pont legt in een online lezing uit dat de essentie van de mens, een ander mens is. Want van andere mensen leer je wat het betekent om een mens te zijn. Daarom vraag ik me af wat ik als afgeleide luisteraar kan leren van de verteller? In een van de verslagen kwam ik hierover de volgende opmerking tegen: een verteller opent zijn hart om met jou te delen wat hem ten diepste bezighoudt.

Van de verteller kan ik dus leren dat deze zijn hart naar mij opent. Dat geeft mij als luisteraar, een ander perspectief op de situatie. Want als ik probeer niet alleen met mijn oren te luisteren, maar ook met mijn hart, dan blijkt het roofdier afleiding eerder het hazenpad te kiezen.