De dood: het oude liedje (#3) – Loudon Wainwright III

Op 16 september 1993 verscheen in de New York Times een kort bericht over Emanuel Zacchini Sr., ook wel de ‘Human Cannonball’ genoemd. Zacchini senior was onlangs op 84-jarige leeftijd  overleden en de NYT gedacht zijn grote prestaties als vliegende kanonskogel.

Mr. Zacchini’s 175-foot cannonball jump at 54 miles an hour in 1940 was a world record and made the act famous.

Nadat hij bij een val in 1951 en gebroken nek had opgelopen, was Zacchini gestopt met zijn jumping career.

Het was Loudon Wainwright III (de vader van Martha en Rufus Wainwright) die op zijn in 1995 verschenen cd Grown Man een liedje aan Zacchini wijdde dat hij The Human Cannonball noemde. Duidelijk gebaseerd op het bericht in de NYT (dat in het cd-boekje staat afgedrukt) beschrijft Wainwright het leven van de “Human Cannonball’. De snelheid waarmee hij soms vloog (54 mijl per uur) en de kleinkinderen die hij achterliet.

Prachtig is de wending die Wainwright in het laatste couplet heeft aangebracht. Vliegen wij niet allemaal? En landen wij niet allemaal, ooit, met de vraag naar het vangnet in ons hoofd?

He died on Monday where he lived

It happens to us all

Shot through the air expecting nets

A flight and then a fall